وارد شوید
دسته بندی ها
الگو های ریزش مو مردان و زنان با هم تفاوتهایی دارند. معمولا آقایان ریزش مو معمولا به این صورت است که از نواحی شقیقه ها شروع شده و به مرور گسترش یافته و در ناحیه تاج و فرق سر، موها تا حد زیادی نازک می شوند. در ادامه این فرایند حتی امکان ریزش تمامی موها در ناحیه های جلو و بالای سر وجود دارد. معمولا شدت ریزش مو با بالا رفتن سن بیشتر می شود اما زمان شروع و میزان سرعت ریزش مو از نظر ژنتیکی کاملا در افراد مختلف متفاوت است.
الگوی ریزش مو در بانوان ممکن است دیر موقع یا زود شروع شود و در برخی موارد افزایش هورمون های جنسی مردانه (آندروژن ها) را در پی خواهد داشت. در بعضی موارد دیده شده که حتی خانم ها به الگوی ریزش مردانه دچار می شوند (دقیقا با همان مکانیسم و الگوی مردانه). ریزش مو زنان در سنین پس از 20 سالگی آغاز می شود ولی به طور شایع پس از تولد اولین فرزند و یا در طی آغاز دوران یائسگی یا پس از هیسترکتومی کامل ، بیشتر خواهد شد.
این نوع ریزش مو در دو دوره می تواند شدت پیدا کند که اولین آن در دهه دوم زندگی (بیست تا سی سالگی) و دومین در دهه چهارم زندگی (چهل تا پنجاه سالگی ) خواهد بود. معمولا در بانوان ریزش به صورت تدریجی و در قسمت مرکزی فرق سر دیده می شود و به صورت عمومی خط طبیعی رویش موی آن ها حفظ می شود و در ناحیه ی گیجگاهی و پیشانی هیچ پسرفتی اتفاق نمی افتد و در نتیجه پوست سر آن ها راحت تر دیده می شود. بسیاری از موهای قسمت مرکزی سر حالت مینیاتوری (نازک و کوتاه) پیدا می کنند ولی موهایی که در امتداد خط رویش در ناحیه ی پیشانی قرار دارند، طببیعی هستند.
۱ ـ طاسی نوع مردانه که به آن ریزش موی ارثی ـ هورمونی یا الوپسی آندرو ژنتیک نیز گفته می شود.
رایج ترین و شایعترین علت نازک شدن و ضعیف شدن ریشه و ساقه مو در آقایان و خانمها می باشد . به طور کلی طاسی مردانه یک نوع اختلال ارثی محسوب می شود و وابستگی آن ریشه در هورمون های جنسی مرد است. مکانیزم طاسی مردانه مربوط به نوعی حالت ژنتیکی است که در آن تستوسترون به دی هیدرو تستوسترون تبدیل شده و ریزش مو ایجاد می شود و از همین رو از ان با نام ریزش موی ارثیـهورمونی نیز یاد می شود.
در سنین بلوغ در اقاین میزان ترشحات هورومونی مردانه زیاد خواهد شد که همین امر می تواند موجب شروع ریزش مو گردد . طاسی در مردان به خاطر واکنش به همین هورمون ها رخ می دهد و نمی توان آن را بیماری به حساب آورد.در ریزش های هورمونی و ارثی، ساقه مو ابتدا نازک و کوتاه شده و پس از آن میریزد. برای شناخت این مورد ابتدا به این نکته اشاره می کنیم که به طور کلی پیاز مو یا همان فولیکول های موی سر را به دو گروه تقسیم بندی میکنیم :
گروه اول : فوليکولهایی را گویند که در قسمت های جلویی و فرق سر واقع شده اند و نسبت به هورمون های جنسی مردانه حساسیت دارند.
گروه دوم : فولیکولهایی ( پیاز مو ) که در اطراف سر و همچنین پشت سر واقع شده اند و نسبت به هورمون های جنسی مردانه حساسیت ندارند. در این حالت ریزش مو می تواند اط سمت شقیقه شروع و در ادامه طبق الگوی M باعث عقب رفتن موها شود و در نهایت به ریزش موها در فرق سر منجر گردد. باید توجه داشت که موهای طرفین و پشت به علت عدم حساسیت فولیکولهای آنها به هورمون مردانه هرگز دچار ریزش نخواهند شد.
در مورد بانوان ریزش موهای ارثی و هورمونی به طور عمومی در مرکز سر اتفاق می افتد. این نوع ریزش مو حتی از سن پایین هم می تواند آغاز شود ( سنین 20 تا 30 سالگی).
۲ ـ طاسی منطقه ای یا همان اکوپسی آره آتا :
این طور به نظر می آید که طاسی منطقه ای یک نوع بیماری خود ایمنی (اتو ایمون) است که به علل ناشناخته ای رخ می دهد و نتیجه ان ایجاد ریزش مو بدون ایجاد هر گونه جای زخمی است و می تواند گاها به صورت سریع و گاها تدریجی باشد. این نوع بیماری ممکن است تمامی نقاط پوست سر را فرا گیرد (الوپسی تو تاليس) و یا حتی باعث ریزش تمام موهای بدن شود (الوپسی یونیورسالیس). شروع طاسی منطقه ای در افراد کمتر از 40 سال و به طور مساوی در مردان و زنان شایع است و در هر سنی می تواند شروع شود .در این حالت بهبود خود بخودی به طور زیادی دیده شده است. یکی از عوامل تاثیر گزار در ایجاد طاسی منطقه ای، استر زیاد است ولی همچنان درمان صد در صد و قطعی برای این بیماری وجود ندارد. استفاده از ماینوکسیدیل ، استروئیدهای موضعی ، انترالين ، PUVA تراپس ، لیزر تراپی کم توان (LLLT) و درمان های ترکیبی تا حدودی موثر نشان داده اند ولی انجام پیوندهای مو در این دسته از بیماران مناسب نمی باشد. برخی تحقسقات نشان داده اند که PRP تا حدود ۶۰% باعث بهبود این وضعیت شده است .
۳ ـ تلوژن افلوویوم ( Telogen efluviam ) :
در این حالت بیمار دچار کنده شدن موها به صورت دسته ای می شود که حتی در هنگام شانه کردن مو نیز اتفاق می افتد.این نوع از ریزش مو که به دو دسته حاد و مزمن تقسیم بندی شده است پس از ایجاد استرس شدید می تواند این نوع ریزش ایجاد گردد که التهابی در پی نخواهد داشت و معمولا 3 تا 5 هفته بعد نمایان می شود.
۹۵% موارد ابتلا به این نوع بیماری ، شایع است که رشد و رویش مجدد مو بطور خود بخود پس از مدت زمان ۱۲ ماه دوباره شروع می گردد. از علتهای این عارضه می توان تب بالا ، زایمان ، اختلالات تیروئید ، استرس ، بیماری شدید ، استرس فیزیکی و جراحی را نام برد.
